Onze eerste vrije vrijdag en de start van ons weekend. Tijd om boven op de tafelberg te gaan staan. Om bovenop te komen heb je meerder opties, de makkelijke is met de kabelbaan, de andere ter voet. Natuurlijk wordt het ter voet, want er lopen te mooie hikes naar de top. Waarbij de een ook weer makkelijker is dan de ander.
“This spectacular traverse on the face of Table Mountain is nog for the faint-hearted – Inda Venster route”
We kiezen voor de India Venster route. Een pittige 3u durende hike, die vraagt om klauteren en kleine stukjes klimmen en voornamelijk heel erg niet gepromoot wordt. We vullen de rugzak met 5 liter water, wat snacks, zonnebrand & jassen en laten ons met de Uber taxi naar de voet van de Tafelberg brengen.
Rechtdoor voor avontuur
We wachten tot 16u voordat we beginnen ivm de warmte. De start is naast de kabelbaan en ik vraag nog bij een shop of het inderdaad klopt dat de India Venster route verderop begint. Met lichte verontwaardiging zegt de vrouw: “Uhm yes, but you can use the cableway, is half price now. India Venster you have to climb rocks”. Mijn antwoord: Yes i know, looking forward to it. Na 15 min komen we langs dit bord, wordt het links of rechtdoor?
Rechtdoor natuurlijk (sorry moeders), maar wel met in ons achterhoofd “better safe than sorry”. Er volgt een pittige trippel tegen de berg op die inderdaad vraagt om handen, voeten, soms een knie of elleboog en genoeg pauzes. De route loopt onder de kabelbaan door dus om de zoveel tijd kijken verdwaasde blikken vanuit de gondels onze kant op.
Er volgt een kleine passage met wat Via Ferrate nietjes en een ketting die een glimlach veroorzaakt, want dit komt nog wel bekent voor uit Frankrijk afgelopen zomer. Daarna gaan we rechts om de Tafelberg, wat een prachtig uitzicht geeft over Camps Bay en de bergketen 12 Apostelen
[KGVID]http://www.jorgvletter.nl/wp-content/uploads/2016/12/BDMV2.mov[/KGVID]
Prachtige beloning
Na ruim 2 uur tikken we de top aan, waar we worden verwelkomt door drie mannen die vragen waar wij vandaan komen en vol ongeloof horen dat we lopend zijn en het nog even kracht bijzetten met een applaus alsof we zojuist Everest beklommen hebben :). We rusten lekker uit en moeten even wennen aan de hoeveelheid toeristen, maar vinden uiteindelijk een rustig plekje en twee glazen wijn.
Zonsondergang met familie
Dan begint een prachtig schouwspel namelijk de zonsondergang. Net als het allemaal echt fantastisch wordt, zie ik een bericht dat de rest van de Vletters klaar zit om te videobellen. Julian is namelijk jarig en het is cadeautjestijd. En ja hoor vanaf de top van de Tafelberg hebben we een prima verbinding en zorgt Mark in Groningen dat we op hun tv te zien zijn.
Al vond Eise het wel te lang duren “Jorg, waar blijf je nou” en doet onze microfoon het niet.. Dit is wel heel bijzonder. We pakken namelijk digitaal het cadeau mee uit en laten ze vanaf deze top meegenieten van een magisch momentje.
“True happines is only achieved when shared”
Dat besef komt als we ophangen, we zijn echt gelukkig :)!
